Leczenie pasożytów

Tęgoryjce

tęgoryjec psi

Tęgoryjec dwunastnicy (Ancylostoma duodenale) – Dorosły osobnik ma niespełna 2 cm długości i ciało jasnoróżowego koloru. Żyje w dwunastnicy.

Do zakażenia dochodzi przez połknięcie jaj znajdujących się w zanieczyszczonej wodzie lub na niedomytych owocach i warzywach. Larwy mogą aktywnie wwiercać się przez skórę do naczyń krwionośnych, np. przez skórę stóp osób chodzących boso.

Żywi się nabłonkiem dwunastnicy i wysysaną ze ściany dwunastnicy krwią; wywołuje niedokrwistość.

Dawniej choroba często dotykała górników, stąd czasem używana nazwa choroby: „choroba górników” lub ” blednica egipska„.

 

Ancylostoma caninum – tęgoryjec psi

Nazwa tych pasożytów wiąże się ze szczegółami ich budowy anatomicznej i jest jednocześnie wskazaniem sposobu pasożytowania oraz związanej z tym wysokiej patogenności dla żywiciela. Te niewielkie nicienie (9-15mm długości) wyposażone są w pokaźną torebkę gębową zaopatrzoną w ząbki, za pomocą której przyczepiają się do błony śluzowej jelita cienkiego i pobierają krew (hematofagia).

Cykl rozwojowy jest prosty, z wydalonych z kałem jaj w ciągu 24 godzin wylęgają się larwy (w temp. ok. 250C, przy wilgotności 75-90%), które po około 7 dniach stają się inwazyjne. Dzięki otaczającej je wylince mogą przetrwać w środowisku kilka miesięcy. Po połknięciu, w ciągu 2-3 tygodni rozwijają się do postaci dorosłych w jelicie cienkim. Larwy tęgoryjców z rodzaju Ancylostoma mogą przenikać przez skórę i drogą krwionośną, przez serce, a następnie płuca trafiają do jelita.